افشاگریهای یک زندانی آزاد شده از زندان بگرام در افغانستان

يك زنداني آزاد شده از بگرام رفتار نيروهاي آمريكايي با زندانيان مسلمان را وحشيانه توصيف كرد و گفت كه اغلب پس مانده غذاي ديگران را به من مي‌دادند و مجبور مي کردند كه با پاي برهنه بر روي برف‌ها بايستم و تنها در یک اتاق بسیار کوچک و تنگ هم غذا بخوریم و هم بخوابیم و هم قضای حاجت کنیم .

سنی نیوز : آقای "معلم فاروق " در گفت‌وگو با خبرنگاران، وضعيت زندان بگرام را غير قابل توصيف ذكر كرد و افزود: اكنون ديگر هر كسي خوب مي‌داند كه برخورد نيروهاي آمريكايي با زنداني كه برچسپ القاعده يا طالبان به وي زده شده چگونه است.

فاروق كه زادگاهش در منطقه "خاص " از توابع ولايت ارزگان است، درباره نحوه دستگيري خود اظهارداشت: از ولايت ارزگان دستگير شدم و از اين ولايت به "قندهار " منتقل شدم.

وي افزود: مدت 6 شب در زندان قندهار بودم و سپس به زندان بگرام واقع در مقر نيروهاي آمريكايي در كابل منتقل شدم و مدت شش ماه را در بگرام سپري كردم.

اين زنداني آزاد شده درباره جزئيات نحوه بازداشت خود گفت: ساعت هشت شب نيروهاي ارتش ملي همراه با نيروهاي خارجي وارد منزل من در منطقه خاص در ولايت ارزگان شدند، همه اعضاي خانواده‌ام ترسيده بودند و مادر پيرم از شدت ترس به مرگ نزديك شده بود.

فاروق افزود: همسرم تلاش كرد تا مرا نجات دهد و اجازه نمي‌داد كه مرا با خود ببرند اما نيروهاي آمريكايي با اسلحه وي را به كناري زدند و او را از من جدا كردند.

وي تصريح كرد: زماني كه وارد پايگاه آمريكايي‌ها در قندهار شدم، نيروهاي آمريكايي به من گفتند «مدت يك سال و نيم به دنبال تو بوديم، تو بايد كشته مي‌شدي و خوش شانس هستي كه در زمان دستگيري نيروهاي افغان حاضر بودند».

اين زنداني آزاد شده از بگرام افزود: نيروهاي آمريكايي به من گفتند كه تو را به "گوانتانامو " منتقل مي‌كنيم و من در جواب آنها گفتم كه به دورترين و بدترين جايي كه ممكن است مرا ببريد كه اين حرف من براي آنها ناخوشايند بود، در نتيجه با ضربات لگد مرا داخل يك كانتينر منتقل كردند.

وي گفت: آمريكايي ها سئوال هاي زيادي مانند شغل تو چيست؟، چرا جهاد كردي؟ چرا در مقابل نيروهاي آمريكا جهاد مي‌كنيد و برخي سئوالات ديگر درباره جهاد افغانستان از من پرسيدند.

اين زنداني افغان در مورد زندان آمريكايي‌ها در قندهار گفت: اين زندان‌ها از كانتينر ساخته شده و وضعيت در آن اسفناك است، زندانيان درون يك كانتينر هم بايد غذا بخورند، هم رفع حاجت كنند و هم استراحت كنند.

اين افغاني آزاد شده از زندان اشغالگران درباره غذاي زندانيان گفت: اغلب پس مانده غذاي ديگران را به من مي‌دادند و گاهي گوشت خوك را به عنوان غذا مي‌دادند.

فاروق در ادامه گفت: بعد از شش روز زنداني بودن در قندهار، كلاه سياهي به صورتم گذاشتند و مرا با دست و پاي بسته همراه با 2 نفر ديگر كه آنها اهالي قندهار و ارزگان بودند، توسط يك بالگرد به بگرام منتقل كردند، وقتي به بگرام رسيديم هوا به شدت سرد بود و مرا وادار كردند كه به مدت يك ساعت با پاي برهنه بر روي برف‌ها بايستم.

وي در مورد زندان بگرام گفت: زندان بگرام 2 قسمت دارد، يك قسمت آن را "كاسپين " و قسمت ديگر را "مين فلور " ياد مي‌كنند كه من ده شب در قسمت كاسپين بودم و سپس به مين فلور انتقال يافتم.

به گفته وي، در اين زندان در يك اتاق 20 تا 30 نفر زنداني هستند و او مدت شش ماه در اين وضعيت به سر برده است.

وي رفتار نظاميان آمريكايي در زندان بگرام را غير قابل توصيف خواند و گفت: حتي يك مترجم افغاني در اين زندان وجود نداشت و با من مثل حيوانات وحشي برخورد مي شد.

فاروق اظهارداشت: من در جهاد افغانستان عليه شوروي سابق شركت داشتم اما دليل بازداشت خود در بگرام را هرگز نفهميدم.

وي معتقد است كه دليل بازداشت وي بيشتر براساس رقابت هاي قبيله اي و بر اساس گزارش هاي نادرستي است كه به نيروهاي آمريكايي داده مي شود.

كشتار بيش از 100 نفر از مردم بي گناه "شيندند " در غرب افغانستان توسط هواپيماهاي آمريكايي در سال 2008 نيز در نتيجه يك گزارش نادرست و به دليل رقابت مترجم اين نيروها با مردم منطقه صورت گرفت.